RHEWUM Słowniczek: Słownik techniczny technologii przesiewowych

Ogólne określenie niepożądanych produktów, zarówno gruboziarnistych, jak i drobnych.

Zmiana prędkości, zwykle ruch wibracyjny, prowadzi do przyspieszenia. Powoduje to powstanie siły działającej na cząstki i przemieszczającej je po sicie.

Kilka cząstek przylegających do siebie.

Sito badawcze do materiałów bardzo drobnych.

Odległość od najwyższego punktu ekranu do jego środka. Amplituda jest równa połowie długości odległości od najwyższego do najniższego punktu ruchu. Zobacz także udar. W przypadku ruchu liniowego amplituda stanowi połowę całkowitego ruchu; w przypadku ruchu eliptycznego jest to połowa głównej osi elipsy.

Kąt do poziomu, jaki materiał przyjmie w sposób naturalny, gdy będzie ułożony w stosie.

Kąt do poziomu, pod którym materiał będzie się ślizgał po nachylonej powierzchni, określony przez charakter materiału.

Nachylenie płaskiego ekranu względem poziomu.

Rozmiar otworów w szczelinach lub kwadratach panelu ekranu, przez które przechodzi materiał.

Wymiar określający otwór w powierzchni ekranującej.

Zobacz Zagięcie sita.

Specjalny pokład zatrzymujący piłki (np. gumowe), które uderzają w spód powierzchni zasłaniającej.

Powierzchnie przesiewania o różnych nachyleniach ułożone szeregowo.

Stacjonarny pochylony ekran

składający się z prętów podłużnych

rozmieszczone w regularnych odstępach

na który górnym końcem podawany jest przesiewany materiał.

Pionowa głębokość (mm) materiału na pokładzie przesiewacza

która zazwyczaj powinna wynosić 3–4 x apertura ekranu. Na ekranach WA może to być nawet 20-krotność apertury ekranu.

Materiał zakrywający i zamykający otwory ekranu.

Masa na jednostkę objętości materiału sypkiego

wyrażona jako masa/jednostka objętości

zwykle stosowany do materiałów sypkich i sypkich, w tym do kieszeni powietrznych

wyrażona w kg/m3.

W praktyce przeważnie przemieszczanie materiału na nieruchomym cylindrycznym sicie za pomocą obracających się mieszadeł. Teoretycznie także obsługa przesiewacza wibracyjnego przy Fr > 1.

Ekran określający największy rozmiar produktu.

Materiał pozostający w obiegu mielenia/przesiewania lub granulacji/przesiewania do czasu uzyskania odpowiedniego rozkładu wielkości ziaren.

Rozdzielanie cząstek stałych według wielkości cząstek lub sortowanie ich na grupy.

Cementowanie powierzchni ekranu na skutek lepkości. Wynika to głównie z zawartości wilgoci

rzadko z powodu przyczepności lub ładowania elektrostatycznego.

Zawartość suchej masy w zawiesinie ciało stałe-ciecz

wyrażone w przeliczeniu na masę lub objętość.

Prędkość, z jaką materiał jest transportowany po powierzchni w wyniku wibracji i/lub nachylenia.

Ze względu na duże nachylenie

materiał na przesiewaczu wibracyjnym przepływa przeciwnie do kierunku transportu narzuconego przez wibrator. Powoduje to dobre rozdrobnienie materiału.

Kolejne zagięcia drutu powstałe w wyniku wykonywania lub tkania.

Stan, w którym narzucona częstotliwość drgań jest zbliżona do częstotliwości drgań własnych układu masa-sprężyna. Zwykle stosowane w sytuacjach, gdy wywołane skutki są niepożądane.

Wypukłość pokładu ekranu.

Wielkość cząstek, przy której w równych proporcjach materiału występują nadwymiary i podwymiary. Cel projekcji.

Część ekranu obsługująca panele.

Usuwanie bardzo drobnych cząstek z nadawy metodami suchymi.

Grubość warstwy materiału przechodzącej przez powierzchnię ekranu.

Usuwanie bardzo drobnych cząstek < 500 µm z mokrego materiału poprzez przepuszczenie go przez powierzchnię przesiewającą.

Usuwanie wody technologicznej za pomocą sita odwadniającego.

Dismatching sterty cząstek.

Ekran

zamontowany nad innym ekranem

z otworami zwykle co najmniej dwukrotnie większymi niż te na dolnym pokładzie

stosowane w celu zmniejszenia obciążenia i zużycia dolnej powierzchni przesiewającej.

Tkana tkanina druciana, gdy druty są pofałdowane w obu kierunkach.

Mieszanie dwoma niezrównoważonymi napędami o różnej prędkości.

Oddzielenie materiału nie zawierającego wolnej cieczy pomiędzy cząstkami i dlatego nie wykazującego adhezji ze względu na napięcie powierzchniowe cieczy.

Zespół zamontowany na niecentralnej części wału

i służy do przekształcania ruchu obrotowego za pomocą dźwigni na ruch posuwisto-zwrotny.

Część konstrukcyjna niewyważonego napędu / składająca się z dwóch łożysk mimośrodowych

piasty tulei na jednym wale.

Maksymalne przemieszczenie od położenia linii środkowej w ruchu oscylacyjnym okrężnym

np. promień okręgu.

Część pokładu przesiewacza dostępna do separacji materiału.

Procent produktu związany z zagubionymi drobnymi cząstkami (podziarno i nadziarno) obliczony na podstawie wagi/masy: Procent podziarna w paszy, który faktycznie przechodzi przez powierzchnię przesiewania; n = % paszy, która faktycznie przechodzi

podzielony przez % podwymiaru w nadawie, który powinien przejść (n = mff/mf0).

Ciecz przechodząca przez powierzchnię przesiewającą.

Maszyna, której ruch wytwarzany jest przez elektromagnes.

Maszyna poruszająca się po elipsie.

Wibrator na maszynie działającej na zasadzie rezonansu.

Cząstki mniejsze niż określony rozmiar. Czasami używane jako synonim niewymiarowego (nie jest to zalecane).

Stacjonarne przesiewacze pochylone stosowane do usuwania części drobnego materiału z suchej paszy lub części cieczy i drobnego materiału z masy celulozowej lub zawiesiny

siłą grawitacji.

Najlżejszy materiał z separacji gęstości.

Sito podające przekraczające jego możliwości.

Przesiewacz z transportem drobnego materiału w postaci cieczy (zwykle wody) lub gazu (zwykle powietrza).

Liczba szczytów lub spadków ekranu w ciągu 1 sekundy. Mierzone w Hz.

Zobacz także Numer ekranu KA liczba bezwymiarowa

ważne kryterium charakteryzujące materiał na powierzchni przesiewającej. Zależność przyspieszenia drgań i grawitacji. Fr = K = ew²/g = 1.5 - ok. 5.5

Przyspieszenie grawitacyjne

g = 9.81 m/s² (= 32.2 ft/s²). Przyspieszenia są zwykle wyrażane jako wielokrotności jednej grawitacji

np. 1g

6.6g.

Siła przyspieszenia ekranu

która zazwyczaj powinna wynosić 3 – 7 g.

Wytrzymały ekran składający się ze stałych lub ruchomych prętów

Tarcze

lub ukształtowane kubki lub wałki

zwykle używany do przesiewania stosunkowo dużych cząstek

np. > 100 mm.

Sito stosowane w celu zapobiegania przedostawaniu się do maszyny grubych cząstek, które mogłyby zakłócić jej pracę.

Przesiewacz wibracyjny o ruchu zasadniczo po linii prostej w płaszczyźnie pionowej

zwykle instalowany poziomo

ale może być nachylony do 8°.

Wibrujący ekran

instalowany pod kątem od 10° do 45°.

Ciecz

zazwyczaj woda

trzymanych w cząsteczce

tj. który jest higroskopijnie związany w próbce materiału

zwykle wyrażany jako procent wagowy masy próbki.

Średni ważony rozmiar cząstek próbki

partia lub przesyłka materiału w postaci cząstek.

Liczba otworów na cal liniowy

licząc od środka drutu. amerykańska jednostka miary; nieprecyzyjny

ponieważ średnica drutu nie jest podana.

Liczba otworów na jednostkę miary liniowej w tkanej siatce drucianej lub sicie drucianym.

Maszyna do przesiewania ruchu liniowego o różnym nachyleniu

sukcesywnie rozmieszczone powierzchnie przesiewające (pokłady). Powszechnie nazywany ekranem bananowym. Stosowany do zgrubnej separacji przy dużych wydajnościach.

Materiał bardzo zbliżony do wielkości apertury

ogólnie +/- 10% wartości przysłony.

Wielkość cząstek stosowana do opisu produktu operacji sortowania.

Do tkanin drucianych i ekranów drucianych

stosunek całkowitej powierzchni otworów do całkowitej powierzchni tkaniny lub ekranu. Do blachy perforowanej

stosunek całkowitej powierzchni otworów do całkowitej powierzchni perforowanej części płyty.

Również Shakera

Przesiewacz i ekran wibracyjny. Maszyna z powierzchnią przesiewającą służącą do klasyfikowania materiału według wielkości cząstek.

Materiał oversize lub undersize (lub oba)

obecny w produkcie. Zwykle wyrażany w procentach produktu.

Część nadawy wyrzucona z powierzchni przesiewającej bez przejścia przez otwory; materiał przelewający się przez powierzchnię ekranu.

Produkt przesiewany o rozmiarze większym niż podany.

Dyskretny element materiału niezależnie od jego wielkości.

Wyniki analizy laboratoryjnej, podczas której materiał przepuszcza się przez kilka sit o różnych rozmiarach oczek, a procent wagowy każdego rozmiaru jest wykreślany na krzywej w trybie skumulowanego procentu przejścia.

Najmniejszy otwór sita, przez który przejdzie cząstka, jeśli zostanie przedstawiona w najkorzystniejszym położeniu.

Stężenie zawiesiny. Powszechnie określane wagowo, ale może być określane objętościowo.

Powierzchnia przesiewająca wytwarzana poprzez wycinanie otworów o różnej formie w blasze

lub powierzchnia przesiewająca składająca się z płyty z jednolitymi otworami w regularnym układzie. Całość może być kwadratowa

szczelinowy

okrągły lub o innym regularnym kształcie geometrycznym.

Splot, w którym każdy drut osnowy krzyżuje się na przemian nad i pod każdym drutem wątku i odwrotnie.

Skok określony przez mimośrodowość wału.

Usunięcie niewielkiej ilości paszy

zazwyczaj niepożądane, duże grudki materiału.

Zazwyczaj

materiał powstały w wyniku dowolnego przygotowania. W szczególności

końcowy materiał procesu; np. produkt sprawdzony

produkt końcowy itp.

Ścisłe usunięcie niewielkiej ilości naddatku z paszy, która jest głównie drobna. Typowo

usunięcie naddatku z paszy o maksymalnie około 5% naddatku

i co najmniej 50 % połowy wielkości.

Sito lub para sit, którym wał korbowy i korbowody powodują łączny ruch poziomy i pionowy

przy czym powierzchnie przesiewające są poziome lub nachylone pod małym kątem.

Udział produktu we frakcji produktu. Ważne, aby określić skuteczność przesiewania.

Wydłużone otwory również w sicie z drutu tkanego i płycie perforowanej. Zwykle w proporcji 1:3 lub 1:10.

Nawilżanie w korytach w celu ułatwienia płynięcia produktu.

Częstotliwość, z jaką dowolny układ masa-sprężyna będzie naturalnie wibrować.

Czas faktycznie przebywania cząstki na powierzchni ekranu.

Ekran

w którym powierzchnia przesiewająca jest uformowana w cylinder lub stożek ścięty

montowane na poziomym lub prawie poziomym wale obrotowym lub na obrotowych rolkach. Materiał przeznaczony do przesiewania podawany jest do wnętrza obrotowego ekranu.

Powierzchnia przesiewająca zbudowana z prętów

wymienialne indywidualnie.

Sito składające się z szeregu poziomych obracających się bębnów

wyposażone w elementy rozmieszczone w celu zapewnienia otworów zasłaniających.

Reprezentatywny podział początkowej ilości aż do osiągnięcia ilości próbki do analizy.

Oddzielenie części całkowitego nadawy w postaci grubego nadziarna poprzez zatrzymanie na otworach o średnicy lub szerokości większej o ponad 50% jako największej cząstki w podwymiarze. Zwykle 10 - 20% paszy.

Urządzenie do przeprowadzania procesu przesiewania do celów przemysłowych. Uwaga: Termin „ekran” jest również powszechnie używanym skrótem oznaczającym „powierzchnię przesiewającą” lub „pokład ekranujący”.

Prosty

prostokątne sito, na którym materiał jest transportowany i rozdzielany na dwie frakcje.

Cylindryczny bęben z blachy perforowanej lub sztywnego ekranu drucianego obracający się z Fr < 0.5.

Proporcja wielkości cząstek frakcji produktu w stosunku do ilości frakcji. Często wymagana jakość produktu.

Tworzy się w złożu materiału, gdy – w wyniku wibracji – drobniejszy materiał osadza się w dół, a grubszy materiał osadza się na górze złoża produktu przy różnym ciężarze właściwym.

Wykończona krawędź tkanego sita drucianego produkowanego w procesie tkania drobniejszych oczek.

Ekran z ruchem posuwisto-zwrotnym.

Napinanie tkanej siatki drucianej w kierunku przepływu materiału.

Wyznaczanie rozkładu wielkości cząstek za pomocą sit analitycznych o określonej średnicy.

Urządzenie do przesiewania drobnych cząstek zawieszonych w cieczy za pomocą stacjonarnego zakrzywionego panelu

przy czym drobniejsze cząstki są usuwane z masy cieczy w dolnym strumieniu. Stosowany jest także jako urządzenie odwadniające pierwszego stopnia.

Znormalizowana skala sitowa.

Rodzaj sita charakteryzującego się ruchem obrotowym zasadniczo w płaszczyźnie powierzchni przesiewającej

zwykle stosowane do przesiewania stosunkowo małych cząstek

np. < 1 mm.

Najcięższa frakcja materiału z separacji gęstości.

Odstęp pomiędzy dwoma podanymi granicznymi wielkościami materiału z wielkością cząstek mieszczącą się pomiędzy tymi granicami.

Tkanina druciana, w której jeden wymiar otworów jest większy od drugiego.

Mieszanka cieczy i ciał stałych.

Masa na jednostkę objętości strumienia zawiesiny i jest kombinacją odpowiedniej gęstości substancji stałych i cieczy obliczonej jako procent wagowy części stałych i cieczy w zawiesinie.

Ekran z bezpośrednio poruszaną powierzchnią ekranującą przy częstotliwości 50 lub 60 Hz (w zakresie słyszalnego dźwięku).

Szereg powierzchni przesiewowych

każdy z nich jest umieszczony w stopniowo niższych równoległych płaszczyznach wzdłuż wibrującego przesiewacza w celu wytworzenia kilku frakcji.

Drobne cząstki przylegające do grubych ziaren lub tkanin sitowych.

Urządzenie mocowane do płyty bocznej, z którego można bezpośrednio odczytać skok (ok. 5 x).

Odległość pomiędzy skrajnymi położeniami ruchu oscylacyjnego. Skok jest równy podwójnej amplitudzie.

Dwukrotna amplituda

średnica ruchu okrężnego.

Tkanina ekranująca o grubych oczkach do ochrony tkanin ekranujących o drobnych oczkach.

Ciecz przylegająca do odsłoniętych powierzchni cząstek próbki materiału

zwykle wyrażany jako procent masy próbki.

Produkt odpadowy w klasyfikacji rud.

Pojemnik cylindryczny lub przypominający tacę z dnem powierzchni przesiewającej i znormalizowanymi otworami.

Ilość

które mogą być przetwarzane przez maszynę przesiewającą. Iloczyn powierzchni przesiewania w m² i właściwej wydajności przesiewania (t/m²h).

Materiał przechodzący przez powierzchnię przesiewającą

łącznie z zanieczyszczeniem ciałami obcymi.

Suma wilgoci właściwej i powierzchniowej.

Koryto

umieszczone poprzecznie pomiędzy dwiema powierzchniami przesiewającymi.

Przesiewacz wirujący z nałożonym bębnowaniem.

Splot, w którym każdy drut osnowy krzyżuje się na przemian powyżej i poniżej co drugiego drutu wątku i odwrotnie.

Sposób krzyżowania się drutów osnowy i wątku.

Wzbudzanie tkanin ekranowych częstotliwością > 18 kHz.

Przesiewacz wibracyjny napędzany niewyważeniem.

Typ ekranu, na którym skok jest określany wyłącznie przez siłę dynamiczną przeciwwagi.

Ta część nadawy, która przeszła przez otwory powierzchni przesiewającej.

Materiał o mniejszym rozmiarze cząstek

przynajmniej w jednym wymiarze

niż określona przysłona.

Przesiewacz poruszający się w płaszczyźnie pionowej, pracujący z reguły powyżej 600 obr/min przy skoku mniejszym niż 2.5 cm.

Wszystkie druty biegnące wzdłuż tkaniny w postaci tkanej.

Druty biegną równolegle do długości tkaniny w stanie tkanym.

Powierzchnia ekranująca składająca się z drutów o przekroju trójkątnym lub trapezowym oddalonych od siebie o stałym wymiarze; dolny przepływ przechodzi w ten sposób przez otwór o rosnącym przekroju poprzecznym.

Przewody biegnące przez całą długość tkaniny

jako tkane.

Przesiewanie za pomocą cieczy

zwykle w formie sprayu.

Średnica drutu dla tkanej tkaniny drucianej

mierzone przed tkaniem.

Powierzchnia przesiewowa

produkowane w procesie tkania drutu lub poprzez zgrzewanie ciśnieniowe dwóch warstw równoległych drutów. Druty tworzą kwadratowe lub prostokątne otwory o jednakowej wielkości. Można je wstępnie zacisnąć przed tkaniem.

Medium wykorzystywane do przesiewania na pokładzie ekranu

synonim środka przesiewającego lub przesiewającego.